Holownik "Hercules" [ "Lech" ] z Elbing.

Po odzyskaniu niepodległości ,w listopadzie 1918 roku,wyniszczona i zrujnowana Polska nie posiadająca jeszcze swych zakładów zbrojeniowych i stoczni [Gdynia była w ów czas  małą biedną wioską rybacką], przejmowała broń i sprzęt wojenny  [w ramach odszkodowań wojennych-przydzielanych przez Międzyaliancką Radę  Ambasadorów] po państwach zaborczych. Jednostki morskie i rzeczne Marynarki Wojennej kupowano za granicą a także zdobywano  w boju [wojna z bolszewickim Krajem Rad 1919-21]. W 1903 roku w stoczni Schichau we wschodnio pruskim Elbing zbudowano holownik, który nazwano „Hercules”. Do roku 1914 był własnością stoczni i pracował w jej filii w Danzig [Gdańsk]. W latach 1914-18 prawdopodobnie „powołany” do służby w niemieckiej [cesarskiej]  marynarce wojennej. Następnie w 1921 roku sprzedany został towarzystwu żeglugowemu „Hapag” z Hamburga. Nowi właściciele zmienili nazwę holownika na „Brussa”. Po dwóch latach[1923 r.]”Brussa” odsprzedano firmie„Brusier-,Reederei- und  Bergungs AG”. Firma ta również była z Hamburga. Pływał dla niej do 1926 roku,kiedy to został sprzedany polskiemu Towarzystwu  „Żegluga Wisła-Bałtyk” z Tczewa. Holownik otrzymał nową nazwę:”Krakus”  (nie mylić z holownikiem PMW o tej samej  nazwie,zakupionym w Finlandii pod nazwą "Kylikki" w dn.27 VIII 1920 r.). Jednostka ta holowała lichtugi z węglem [barki przystosowane do pływania po morzu]  do portów bałtyckich,omijając wrogi Gdańsk  [a właściwie Frei Stadt Danzig-Wolne Miasto Gdańsk]. Lichtugi przy pracy.Lata 20-te XX w. W 1929 roku Towarzystwo mając kłopoty finansowe [początek kryzysu] sprzedaje  holownik Polskiej Marynarce Wojennej,która od razu przebudowuje i remontuje statek. Holownik zostaje przemianowany na „Lech”. Holownik "Lech" ["Hercules","Brussa","Krakus"] w służbie MW od 1930 roku. W 1930 roku rozpoczyna służbę w porcie wojennym na Oksywiu. Wykonuje prace manewrowo-cumownicze większych okrętów,holuje tarcze ćwiczebne  na Zatoce Gdańskiej [np.przy okręcie artyleryjskim ORP „Mazur”] a także wykorzystywany  jest jako lodołamacz na terenie swego portu. Port Wojenny na Oksywiu,lata 30-te XX w. Zaraz na początku II Wojny Światowej w 1939 roku,”Lech” został przekazany Lądowej  Obronie Wybrzeża,której d-cą był płk.S.Dąbek. Z powodu ciężkich bombardowań Oksywia,holownik został przebazowany do Jastarni. Wraz z holownikiem „Kaper”, „Lech” obsługiwał krypy minowe stojące w Jamie Kuźnickiej. Holownik ze stoczni w Elbing został w dn.14 IX 1939 roku ,ok.godz.10.00,zatopiony w  trakcie silnego nalotu 11 bombowców niemieckich na Jastarnię. „Lech” spoczął na dnie portu przy statku hydrograficznym ORP „Pomorzanin 2”   [zbud.w 1931 r.]. Zatopiony został również holownik”Sokół”. Po zakończeniu Kampanii Wrześniowej ,okupanci wydobyli jednostkę i prawdopodobnie  zezłomowali,gdyż nie pojawia się już w żadnych niemieckich dokumentach. Dane techniczne: -wyporność: 280 ton, -długość: 32 metry, -szerokość: 6,5-7 metrów [zależnie od źródeł], -zanurzenie: 3,8 metra, -napęd: maszyna parowa 450-500 KM [zależnie od źrodła], -prędkość: 12 węzłów, -załoga: 12 osób, -uzbrojenie: brak. Pisano: - 9 II 2014 r. Autor tekstu: "Azja70". Rysunek :>Holownik PMW "Lech"<- Ryszard Łakomski. Fotografie archiwalne z internetu. #Bibliografia: -„Wielkie dni małej floty”- Jerzy Pertek,wyd.1976 r. -„Broń Wojska Polskiego 1939-1945”- Andrzej Zasieczny,wyd.2010 r. -„Dzieje Polski nad Bałtykiem”- Józef Wójcicki,wyd.1989 r. -„Hel 1939”- Mariusz Golik,wyd,1992. # internet:                -„dobroni.pl”,                -"Wikipedia".